zaznać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From za- +‎ znać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈza.znat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aznat͡ɕ
  • Syllabification: za‧znać

Verb

[edit]

zaznać pf (imperfective zaznawać)

  1. (transitive) to experience, to know
    Synonyms: doświadczyć, doznać

Conjugation

[edit]
Conjugation of zaznać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaznać
future tense 1st zaznam zaznamy
2nd zaznasz zaznacie
3rd zazna zaznają
impersonal zazna się
past tense 1st zaznałem,
-(e)m zaznał
zaznałam,
-(e)m zaznała
zaznałom,
-(e)m zaznało
zaznaliśmy,
-(e)śmy zaznali
zaznałyśmy,
-(e)śmy zaznały
2nd zaznałeś,
-(e)ś zaznał
zaznałaś,
-(e)ś zaznała
zaznałoś,
-(e)ś zaznało
zaznaliście,
-(e)ście zaznali
zaznałyście,
-(e)ście zaznały
3rd zaznał zaznała zaznało zaznali zaznały
impersonal zaznano
conditional 1st zaznałbym,
bym zaznał
zaznałabym,
bym zaznała
zaznałobym,
bym zaznało
zaznalibyśmy,
byśmy zaznali
zaznałybyśmy,
byśmy zaznały
2nd zaznałbyś,
byś zaznał
zaznałabyś,
byś zaznała
zaznałobyś,
byś zaznało
zaznalibyście,
byście zaznali
zaznałybyście,
byście zaznały
3rd zaznałby,
by zaznał
zaznałaby,
by zaznała
zaznałoby,
by zaznało
zaznaliby,
by zaznali
zaznałyby,
by zaznały
impersonal zaznano by
imperative 1st niech zaznam zaznajmy
2nd zaznaj zaznajcie
3rd niech zazna niech zaznają
passive adjectival participle zaznany zaznana zaznane zaznani zaznane
anterior adverbial participle zaznawszy
verbal noun zaznanie

Further reading

[edit]
  • zaznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaznać in Polish dictionaries at PWN