zakuć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From za- +‎ kuć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈza.kut͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -akut͡ɕ
  • Syllabification: za‧kuć

Verb

[edit]

zakuć pf (imperfective zakuwać)

  1. (transitive) to handcuff, to manacle
  2. (transitive, colloquial, education) to cram, to study, to swot up on
  3. (reflexive with się) to handcuff oneself, to manacle oneself

Conjugation

[edit]
Conjugation of zakuć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakuć
future tense 1st zakuję zakujemy
2nd zakujesz zakujecie
3rd zakuje zakują
impersonal zakuje się
past tense 1st zakułem,
-(e)m zakuł
zakułam,
-(e)m zakuła
zakułom,
-(e)m zakuło
zakuliśmy,
-(e)śmy zakuli
zakułyśmy,
-(e)śmy zakuły
2nd zakułeś,
-(e)ś zakuł
zakułaś,
-(e)ś zakuła
zakułoś,
-(e)ś zakuło
zakuliście,
-(e)ście zakuli
zakułyście,
-(e)ście zakuły
3rd zakuł zakuła zakuło zakuli zakuły
impersonal zakuto
conditional 1st zakułbym,
bym zakuł
zakułabym,
bym zakuła
zakułobym,
bym zakuło
zakulibyśmy,
byśmy zakuli
zakułybyśmy,
byśmy zakuły
2nd zakułbyś,
byś zakuł
zakułabyś,
byś zakuła
zakułobyś,
byś zakuło
zakulibyście,
byście zakuli
zakułybyście,
byście zakuły
3rd zakułby,
by zakuł
zakułaby,
by zakuła
zakułoby,
by zakuło
zakuliby,
by zakuli
zakułyby,
by zakuły
impersonal zakuto by
imperative 1st niech zakuję zakujmy
2nd zakuj zakujcie
3rd niech zakuje niech zakują
passive adjectival participle zakuty zakuta zakute zakuci zakute
anterior adverbial participle zakuwszy
verbal noun zakucie

Further reading

[edit]
  • zakuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakuć in Polish dictionaries at PWN