zagościć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From za- +‎ gościć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /zaˈɡɔɕ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɕt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: za‧goś‧cić

Verb[edit]

zagościć pf

  1. (intransitive) to appear, to manifest
    Synonym: pojawić się
  2. (intransitive, dated) to live at someone's place as a guest

Conjugation[edit]

Conjugation of zagościć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zagościć
future tense 1st zagoszczę zagościmy
2nd zagościsz zagościcie
3rd zagości zagoszczą
impersonal zagości się
past tense 1st zagościłem,
-(e)m zagościł
zagościłam,
-(e)m zagościła
zagościłom,
-(e)m zagościło
zagościliśmy,
-(e)śmy zagościli
zagościłyśmy,
-(e)śmy zagościły
2nd zagościłeś,
-(e)ś zagościł
zagościłaś,
-(e)ś zagościła
zagościłoś,
-(e)ś zagościło
zagościliście,
-(e)ście zagościli
zagościłyście,
-(e)ście zagościły
3rd zagościł zagościła zagościło zagościli zagościły
impersonal zagoszczono
conditional 1st zagościłbym,
bym zagościł
zagościłabym,
bym zagościła
zagościłobym,
bym zagościło
zagościlibyśmy,
byśmy zagościli
zagościłybyśmy,
byśmy zagościły
2nd zagościłbyś,
byś zagościł
zagościłabyś,
byś zagościła
zagościłobyś,
byś zagościło
zagościlibyście,
byście zagościli
zagościłybyście,
byście zagościły
3rd zagościłby,
by zagościł
zagościłaby,
by zagościła
zagościłoby,
by zagościło
zagościliby,
by zagościli
zagościłyby,
by zagościły
impersonal zagoszczono by
imperative 1st niech zagoszczę zagośćmy
2nd zagość zagośćcie
3rd niech zagości niech zagoszczą
anterior adverbial participle zagościwszy
verbal noun zagoszczenie

Further reading[edit]

  • zagościć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zagościć in Polish dictionaries at PWN