wyrok

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vyrokъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.rɔk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨrɔk
• Syllabification: wy‧rok

Noun

wyrok m inan

1. (law) judgement, sentence (punishment imposed on a person convicted of a crime)

Declension

Declension of wyrok

	singular	plural
nominative	wyrok	wyroki
genitive	wyroku	wyroków
dative	wyrokowi	wyrokom
accusative	wyrok	wyroki
instrumental	wyrokiem	wyrokami
locative	wyroku	wyrokach
vocative	wyroku	wyroki

Further reading

• wyrok in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyrok in Polish dictionaries at PWN