wiertać

Silesian

Etymology

From Old Polish wiercieć +‎ -ać, from Proto-Slavic *vьrtě̀ti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvjɛrtat͡ɕ/
• Rhymes: -ɛrtat͡ɕ
• Syllabification: wier‧tać

Verb

wiertać impf

1. (transitive) to drill

Conjugation

Conjugation of wiertać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wiertać
present tense	1st	wiertōm			wiertōmy
	2nd	wiertŏsz			wiertŏcie
	3rd	wiertŏ			wiertajōm
past tense	1st	wiertołch, wiertołech, wiertoł żech	wiertałach wiertała żech	wiertałoch1) wiertało żech1)	wiertalimy, wiertalichmy	wiertałymy, wiertałychmy
	2nd	wiertołś, wiertołeś, wiertoł żeś	wiertałaś wiertała żeś	wiertałoś1) wiertało żeś1)	wiertaliście, wiertali żeście	wiertałyście, wiertały żeście
	3rd	wiertoł	wiertała	wiertało	wiertali	wiertały
future tense	1st	bydã wiertoł, bydã wiertać	bydã wiertała, bydã wiertać	bydã wiertało,1) bydã wiertać	bydymy wiertali, bydymy wiertać	bydymy wiertały, bydymy wiertać
	2nd	bydziesz wiertoł, bydziesz wiertać	bydziesz wiertała, bydziesz wiertać	bydziesz wiertało,1) bydziesz wiertać	bydziecie wiertali, bydziecie wiertać	bydziecie wiertały, bydziecie wiertać
	3rd	bydzie wiertoł, bydzie wiertać	bydzie wiertała, bydzie wiertać	bydzie wiertało, bydzie wiertać	bydōm wiertali, bydōm wiertać	bydōm wiertały, bydōm wiertać
pluperfect tense2)	1st	bōłch wiertoł, bōłech wiertoł, bōł żech wiertoł	byłach wiertała była żech wiertała	byłoch wiertało1) było żech wiertało1)	byli my wiertali, bylichmy wiertali	były my wiertały, byłychmy wiertały
	2nd	bōłś wiertoł, bōłeś wiertoł, bōł żeś wiertoł	byłaś wiertała była żeś wiertała	byłoś wiertało1) było żeś wiertało1)	byliście wiertali, byli żeście wiertali	byłyście wiertały, były żeście wiertały
	3rd	bōł wiertoł	była wiertała	było wiertało1)	były my wiertali, byłychmy wiertali	były wiertały
conditional	1st	bych wiertoł	bych wiertała	byście wiertali	by my wiertały, bychmy wiertały
	2nd	byś wiertoł	byś wiertała	byście wiertali	byście wiertały
	3rd	by wiertoł	by wiertała	by wiertało	by wiertali	by wiertały
imperative	1st	niych wiertōm			wiertejmy
	2nd	wiertej			wiertejcie
	3rd	niych wiertŏ			niych wiertajōm
active adjectival participle		wiertajōncy	wiertajōncŏ	wiertajōnce	wiertajōncy	wiertajōnce
passive adjectival participle		wiertany	wiertanŏ	wiertane	wiertani	wiertane
verbal noun		wiertanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Related terms

noun

• wrōta

 

verbs

• wrōcić pf, wrŏcać impf

 

Further reading

• wiertać in silling.org