ubocze

Polish

Etymology

From u- +‎ bok +‎ -e.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈbɔ.t͡ʂɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɛ
• Syllabification: u‧bo‧cze

Noun

ubocze n

1. fringe (periphery of a city)

Declension

Declension of ubocze

	singular	plural
nominative	ubocze	ubocza
genitive	ubocza	uboczy
dative	uboczu	uboczom
accusative	ubocze	ubocza
instrumental	uboczem	uboczami
locative	uboczu	uboczach
vocative	ubocze	ubocza

Further reading

• ubocze in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ubocze in Polish dictionaries at PWN