tytaniczny

Polish

Etymology

From tytan +‎ -iczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /tɨ.taˈɲit͡ʂ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: ty‧ta‧nicz‧ny

Adjective

tytaniczny (not comparable, derived adverb tytanicznie)

1. (Greek mythology, relational) titanic (of or relating to the Titans, a race of giant gods in Greek mythology)
2. titanic (having great size, or great force, power, or strength)

   Synonym: wielki

Declension

Declension of tytaniczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	tytaniczny		tytaniczna	tytaniczne	tytaniczni	tytaniczne
genitive	tytanicznego		tytanicznej	tytanicznego	tytanicznych
dative	tytanicznemu		tytanicznej	tytanicznemu	tytanicznym
accusative	tytanicznego	tytaniczny	tytaniczną	tytaniczne	tytanicznych	tytaniczne
instrumental	tytanicznym		tytaniczną	tytanicznym	tytanicznymi
locative	tytanicznym		tytanicznej	tytanicznym	tytanicznych

Derived terms

noun

• tytaniczność

 

Related terms

nouns

• tytan
• tytanizm

 

Further reading

• tytaniczny in Polish dictionaries at PWN