szkolnik

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish szkolnik. By surface analysis, szkoła +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂkɔl.ɲik/
• Rhymes: -ɔlɲik
• Syllabification: szkol‧nik

Noun

szkolnik m pers (related adjective szkolniczy)

1. (obsolete, education) teacher

   Synonym: nauczyciel

2. (historical, obsolete, Judaism) melamed (religious teacher)

   Synonym: mełamed

3. (obsolete) erudite, man of learning, savant, scholar

   Synonyms: erudyta, uczony

4. (obsolete) student

   Synonyms: student, (rare) szkolniak, uczeń, żak

Declension

Declension of szkolnik

	singular	plural
nominative	szkolnik	szkolnicy/szkolniki (deprecative)
genitive	szkolnika	szkolników
dative	szkolnikowi	szkolnikom
accusative	szkolnika	szkolników
instrumental	szkolnikiem	szkolnikami
locative	szkolniku	szkolnikach
vocative	szkolniku	szkolnicy

Derived terms

noun

• szkolnictwo

 

Related terms

adjective

• szkolny

 

nouns

• szkolniak
• szkolność

 

verb

• szkolić impf

 

Further reading

• szkolnik in Polish dictionaries at PWN