szczenię

Polish

szczenię

Etymology

Inherited from Old Polish szczenię, from Proto-Slavic *ščenę.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: szcze‧nię

Noun

szczenię n (diminutive szczeniątko)

1. puppy (young dog)
2. cub (young wolf)

Declension

Declension of szczenię

	singular	plural
nominative	szczenię	szczenięta
genitive	szczenięcia	szczeniąt
dative	szczenięciu	szczeniętom
accusative	szczenię	szczenięta
instrumental	szczenięciem	szczeniętami
locative	szczenięciu	szczeniętach
vocative	szczenię	szczenięta

Derived terms

• szczeniak
• szczenięcy
• szczenna

 

Further reading

• szczenię in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szczenię in Polish dictionaries at PWN