suspirar

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Galician-Portuguese sospirar, from Latin suspīrāre, present active infinitive of suspīrō.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

suspirar (first-person singular present suspiro, first-person singular preterite suspirei, past participle suspirado)

  1. (archaic) to inhale, to breathe
    • 1370, Ramón Lorenzo, editor, Crónica troiana. Introducción e texto, A Coruña: Fundación Barrié, page 466:
      Et caýo sóbrelo leyto, en gisa que todos coydauã que era morto, en gisa que el nõ sospiraua, nẽ bafeiaua nẽ ponto.
      And he fell over the bed in a way that everyone thought that he was dead, as he was neither inhaling nor exhaling, not even a bit
  2. to sigh
    Synonym: salaiar

Conjugation

[edit]
[edit]

References

[edit]
  • Ernesto González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (20062022) “suspirar”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (20062018) “suspir”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • suspirar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • suspirar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, since 2012
  • suspirar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • suspirar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
  • suspirar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Interlingua

[edit]

Verb

[edit]

suspirar

  1. to sigh

Conjugation

[edit]

Portuguese

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Galician-Portuguese suspirar, sospirar, from Latin suspīrāre.

Pronunciation

[edit]
 
 

  • Hyphenation: sus‧pi‧rar

Verb

[edit]

suspirar (first-person singular present suspiro, first-person singular preterite suspirei, past participle suspirado)

  1. (intransitive) to sigh
  2. (transitive) This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Conjugation

[edit]

Derived terms

[edit]
[edit]

Further reading

[edit]

Spanish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Spanish sospirar, from Latin suspirāre. Cognate with English suspire.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /suspiˈɾaɾ/ [sus.piˈɾaɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: sus‧pi‧rar

Verb

[edit]

suspirar (first-person singular present suspiro, first-person singular preterite suspiré, past participle suspirado)

  1. (intransitive) to sigh

Conjugation

[edit]
[edit]

References

[edit]

Further reading

[edit]