From s- + topnieć.
stopnieć pf (imperfective topnieć)
- (intransitive) to melt (change from a solid state to a liquid state)
- (intransitive) to shrink, dwindle
- (intransitive) to melt (be softened emotionally or touched)
Conjugation of stopnieć pf
|
stopnieć
|
stopnieję
|
stopniejemy
|
stopniejesz
|
stopniejecie
|
stopnieje
|
stopnieją
|
stopnieje się
|
stopniałem, -(e)m stopniał
|
stopniałam, -(e)m stopniała
|
stopniałom, -(e)m stopniało
|
stopnieliśmy, -(e)śmy stopnieli
|
stopniałyśmy, -(e)śmy stopniały
|
stopniałeś, -(e)ś stopniał
|
stopniałaś, -(e)ś stopniała
|
stopniałoś, -(e)ś stopniało
|
stopnieliście, -(e)ście stopnieli
|
stopniałyście, -(e)ście stopniały
|
stopniał
|
stopniała
|
stopniało
|
stopnieli
|
stopniały
|
stopniano
|
stopniałbym, bym stopniał
|
stopniałabym, bym stopniała
|
stopniałobym, bym stopniało
|
stopnielibyśmy, byśmy stopnieli
|
stopniałybyśmy, byśmy stopniały
|
stopniałbyś, byś stopniał
|
stopniałabyś, byś stopniała
|
stopniałobyś, byś stopniało
|
stopnielibyście, byście stopnieli
|
stopniałybyście, byście stopniały
|
stopniałby, by stopniał
|
stopniałaby, by stopniała
|
stopniałoby, by stopniało
|
stopnieliby, by stopnieli
|
stopniałyby, by stopniały
|
stopniano by
|
niech stopnieję
|
stopniejmy
|
stopniej
|
stopniejcie
|
niech stopnieje
|
niech stopnieją
|
stopniawszy
|
stopnienie
|
- stopnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- stopnieć in Polish dictionaries at PWN