skostnieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ kostnieć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈskɔst.ɲɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔstɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: skost‧nieć

Verb

[edit]

skostnieć pf (imperfective kostnieć)

  1. (intransitive, paleontology) to fossilize
  2. (intransitive) to freeze
    Synonym: marznąć
  3. (intransitive) to fossilize (become old and unchanging)

Declension

[edit]
Conjugation of skostnieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skostnieć
future tense 1st skostnieję skostniejemy
2nd skostniejesz skostniejecie
3rd skostnieje skostnieją
impersonal skostnieje się
past tense 1st skostniałem,
-(e)m skostniał
skostniałam,
-(e)m skostniała
skostniałom,
-(e)m skostniało
skostnieliśmy,
-(e)śmy skostnieli
skostniałyśmy,
-(e)śmy skostniały
2nd skostniałeś,
-(e)ś skostniał
skostniałaś,
-(e)ś skostniała
skostniałoś,
-(e)ś skostniało
skostnieliście,
-(e)ście skostnieli
skostniałyście,
-(e)ście skostniały
3rd skostniał skostniała skostniało skostnieli skostniały
impersonal skostniano
conditional 1st skostniałbym,
bym skostniał
skostniałabym,
bym skostniała
skostniałobym,
bym skostniało
skostnielibyśmy,
byśmy skostnieli
skostniałybyśmy,
byśmy skostniały
2nd skostniałbyś,
byś skostniał
skostniałabyś,
byś skostniała
skostniałobyś,
byś skostniało
skostnielibyście,
byście skostnieli
skostniałybyście,
byście skostniały
3rd skostniałby,
by skostniał
skostniałaby,
by skostniała
skostniałoby,
by skostniało
skostnieliby,
by skostnieli
skostniałyby,
by skostniały
impersonal skostniano by
imperative 1st niech skostnieję skostniejmy
2nd skostniej skostniejcie
3rd niech skostnieje niech skostnieją
anterior adverbial participle skostniawszy
verbal noun skostnienie

Derived terms

[edit]
adjective
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • skostnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skostnieć in Polish dictionaries at PWN