skeyta
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic
[edit]Etymology
[edit]From Old Norse skeyta, from Proto-Germanic *skautijaną.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]skeyta (weak verb, third-person singular past indicative skeytti, supine skeytt)
- (transitive, with accusative) to join
- Synonym: tengja
- (transitive, with dative) to take notice of, to care about
Conjugation
[edit]skeyta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að skeyta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
skeytt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skeytandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég skeyti | við skeytum | present (nútíð) |
ég skeyti | við skeytum |
| þú skeytir | þið skeytið | þú skeytir | þið skeytið | ||
| hann, hún, það skeytir | þeir, þær, þau skeyta | hann, hún, það skeyti | þeir, þær, þau skeyti | ||
| past (þátíð) |
ég skeytti | við skeyttum | past (þátíð) |
ég skeytti | við skeyttum |
| þú skeyttir | þið skeyttuð | þú skeyttir | þið skeyttuð | ||
| hann, hún, það skeytti | þeir, þær, þau skeyttu | hann, hún, það skeytti | þeir, þær, þau skeyttu | ||
| imperative (boðháttur) |
skeyt (þú) | skeytið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| skeyttu | skeytiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að skeytast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
skeyst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skeytandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég skeytist | við skeytumst | present (nútíð) |
ég skeytist | við skeytumst |
| þú skeytist | þið skeytist | þú skeytist | þið skeytist | ||
| hann, hún, það skeytist | þeir, þær, þau skeytast | hann, hún, það skeytist | þeir, þær, þau skeytist | ||
| past (þátíð) |
ég skeyttist | við skeyttumst | past (þátíð) |
ég skeyttist | við skeyttumst |
| þú skeyttist | þið skeyttust | þú skeyttist | þið skeyttust | ||
| hann, hún, það skeyttist | þeir, þær, þau skeyttust | hann, hún, það skeyttist | þeir, þær, þau skeyttust | ||
| imperative (boðháttur) |
skeyst (þú) | skeytist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| skeystu | skeytisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
skeyttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
skeyttur | skeytt | skeytt | skeyttir | skeyttar | skeytt | |
| accusative (þolfall) |
skeyttan | skeytta | skeytt | skeytta | skeyttar | skeytt | |
| dative (þágufall) |
skeyttum | skeyttri | skeyttu | skeyttum | skeyttum | skeyttum | |
| genitive (eignarfall) |
skeytts | skeyttrar | skeytts | skeyttra | skeyttra | skeyttra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
skeytti | skeytta | skeytta | skeyttu | skeyttu | skeyttu | |
| accusative (þolfall) |
skeytta | skeyttu | skeytta | skeyttu | skeyttu | skeyttu | |
| dative (þágufall) |
skeytta | skeyttu | skeytta | skeyttu | skeyttu | skeyttu | |
| genitive (eignarfall) |
skeytta | skeyttu | skeytta | skeyttu | skeyttu | skeyttu | |