ruuta
Jump to navigation
Jump to search
See also: ru·uta
Finnish
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Swedish ruta, ultimately from Latin rūta.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]ruuta
Declension
[edit]Inflection of ruuta (Kotus type 10*F/koira, t-d gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | ruuta | ruudat | ||
genitive | ruudan | ruutien | ||
partitive | ruutaa | ruutia | ||
illative | ruutaan | ruutiin | ||
singular | plural | |||
nominative | ruuta | ruudat | ||
accusative | nom. | ruuta | ruudat | |
gen. | ruudan | |||
genitive | ruudan | ruutien ruutain rare | ||
partitive | ruutaa | ruutia | ||
inessive | ruudassa | ruudissa | ||
elative | ruudasta | ruudista | ||
illative | ruutaan | ruutiin | ||
adessive | ruudalla | ruudilla | ||
ablative | ruudalta | ruudilta | ||
allative | ruudalle | ruudille | ||
essive | ruutana | ruutina | ||
translative | ruudaksi | ruudiksi | ||
abessive | ruudatta | ruuditta | ||
instructive | — | ruudin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms
[edit]compounds