roztocz

Polish

Etymology

Deverbal from roztoczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔs.tɔt͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔstɔt͡ʂ
• Syllabification: roz‧tocz

Etymology 1

Noun

roztocz m animal

1. mite (arachnid)

Declension

Declension of roztocz

	singular	plural
nominative	roztocz	roztocze
genitive	roztocza	roztoczy
dative	roztoczowi	roztoczom
accusative	roztocza	roztocze
instrumental	roztoczem	roztoczami
locative	roztoczu	roztoczach
vocative	roztoczu	roztocze

Derived terms

adjective

• roztoczowy

 

Related terms

noun

• roztocze

 

Noun

roztocz f

1. expanse (of sea, sky, or land)

Declension

Declension of roztocz

	singular	plural
nominative	roztocz	roztocze
genitive	roztoczy	roztoczy
dative	roztoczy	roztoczom
accusative	roztocz	roztocze
instrumental	roztoczą	roztoczami
locative	roztoczy	roztoczach
vocative	roztoczy	roztocze

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

roztocz

1. second-person singular imperative of roztoczyć

Further reading

• roztocz in Polish dictionaries at PWN