równoległy

Polish

Etymology

Probably shortened from równoodległy (“equally-distant”), attested in the 17. c. Now analysable as równy +‎ -o- +‎ legły ("straight-lying").

Pronunciation

• IPA^(key): /ruv.nɔˈlɛ.ɡwɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɡwɘ
• Syllabification: rów‧no‧le‧gły

Adjective

równoległy (not comparable, derived adverb równolegle)

1. (geometry) parallel

Declension

Declension of równoległy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	równoległy		równoległa	równoległe	równolegli	równoległe
genitive	równoległego		równoległej	równoległego	równoległych
dative	równoległemu		równoległej	równoległemu	równoległym
accusative	równoległego	równoległy	równoległą	równoległe	równoległych	równoległe
instrumental	równoległym		równoległą	równoległym	równoległymi
locative	równoległym		równoległej	równoległym	równoległych

Derived terms

nouns

• równoległobok
• równoległościan
• równoległość

 

See also

• prostopadły (“perpendicular”)

Further reading

• równoległy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• równoległy in Polish dictionaries at PWN