rówieśnica

See also: rówieśnicą

Polish

Etymology

From rówieśnik +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): /ru.vjɛɕˈɲi.t͡sa/
• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: ró‧wieś‧ni‧ca

Noun

rówieśnica f (male equivalent rówieśnik)

1. female equivalent of rówieśnik (“age-mate, peer, coeval”) (one who is the same age as another)

   Synonyms: jednolatka, rówieśniczka, równolatka

Declension

Declension of rówieśnica

	singular	plural
nominative	rówieśnica	rówieśnice
genitive	rówieśnicy	rówieśnic
dative	rówieśnicy	rówieśnicom
accusative	rówieśnicę	rówieśnice
instrumental	rówieśnicą	rówieśnicami
locative	rówieśnicy	rówieśnicach
vocative	rówieśnico	rówieśnice

Related terms

adjectives

• rówieśniczy
• rówieśny

 

nouns

• rówieśnictwo
• rówieśniczka

 

Further reading

• rówieśnica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rówieśnica in Polish dictionaries at PWN