publiczny

See also: pùbliczny

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin pūblicus + -ny. First attested in 1594. Compare Silesian publiczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /pubˈlit͡ʂ.nɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /puˈblit͡ʂ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: pub‧licz‧ny

Adjective

publiczny (not comparable, derived adverb publicznie)

1. public (able to be seen or known by everyone; open to general view, happening without concealment)
2. public (happening in front of witnesses or officially)
3. public (pertaining to the people as a whole (as opposed to a private group); concerning the whole country, community etc)
4. public (officially representing the community; carried out or funded by the state on behalf of the community)
5. public (open to all members of a community; especially, provided by national or local authorities and supported by money from taxes)
6. public

Declension

Declension of publiczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	publiczny		publiczna	publiczne	publiczni	publiczne
genitive	publicznego		publicznej	publicznego	publicznych
dative	publicznemu		publicznej	publicznemu	publicznym
accusative	publicznego	publiczny	publiczną	publiczne	publicznych	publiczne
instrumental	publicznym		publiczną	publicznym	publicznymi
locative	publicznym		publicznej	publicznym	publicznych

Derived terms

nouns

• dom publiczny
• domena publiczna
• kobieta publiczna
• opinia publiczna
• osoba publiczna
• publiczność

 

verbs

• wystawić na widok publiczny pf, wystawiać na widok publiczny impf

 

Descendants

• → Kashubian: pùbliczny

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), publiczny is one of the most used words in Polish, appearing 5 times in scientific texts, 18 times in news, 27 times in essays, 5 times in fiction, and 0 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 55 times, making it the 1174th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• publiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• publiczny in Polish dictionaries at PWN
• “PUBLICZNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 01.04.2021
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “publiczny”, in Słownik języka polskiego‎^[3]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “publiczny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[4]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “publiczny”, in Słownik języka polskiego‎^[5] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 424

Silesian

Etymology

Internationalism; possibly borrowed from Polish publiczny or German publik, ultimately from Latin pūblicus +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /puˈblit͡ʂnɪ/
• Rhymes: -it͡ʂnɪ
• Syllabification: pu‧blicz‧ny

Adjective

publiczny (not comparable, derived adverb publicznie)

1. public

Declension

Declension of publiczny

		singular			plural
		masculine	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative		publiczny	publiczne	publicznŏ	publiczni	publiczne
genitive		publicznego		publicznyj	publicznych
dative		publicznymu		publicznyj	publicznym
accusative	animate	publicznego	publiczne	publicznõ	publicznych	publiczne
	inanimate	publiczny
instrumental		publicznym		publicznōm	publicznymi
locative		publicznym		publicznyj	publicznych
vocative		publiczny	publiczne	publicznŏ	publiczni	publiczne

Further reading

• publiczny in silling.org
• Henryk Jaroszewicz (2022) “publicznŏ”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 125