przymowny

See also: przymówny

Old Polish

Etymology

From przymowa +‎ -ny. First attested in c. 1455.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝imɔvnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝imɔvnɨ/

Adjective

przymowny

1. (attested in Lesser Poland, Greater Poland) pleasant, polite
   • 1876-1929 [c. 1455], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎^[1], volume XIV, Miechów, Kruchowo, page 492:

     Concinnus sgodny, wymowny, przymowny, llaszkawy

     [Concinnus zgodny, wymowny, przymowny, łaskawy]

2. derisive
   • 1874-1891 [c. 1500], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[2], [3], [4]}, volume XLVII, page 356:

     Przymowny contumeliosus

     [Przymowny contumeliosus]

3. (attested in Lesser Poland, Greater Poland) famous, well known
   • 1876-1929 [c. 1455], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎^[5], volume XIV, Miechów, Kruchowo, page 493:

     Przymowny, affamatus

     [Przymowny, affamatus]

Related terms

nouns

• przymawianie
• przymowa
• przymówca
• przymówienie
• przymówka

 

verbs

• mówić impf
• przymówić pf, przymawiać impf

 

Descendants

• Polish: przymowny

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przymowny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• przymówny (obsolete)

Etymology

Inherited from Old Polish przymowny. By surface analysis, przymowa +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɨˈmɔv.nɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pʂɨˈmɔv.nɨ/, /pr̝ɨˈmɔv.nɨ/
• Rhymes: -ɔvnɨ
• Syllabification: przy‧mow‧ny

Adjective

przymowny (not comparable, no derived adverb)

1. (obsolete) derisive

Declension

Declension of przymowny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	przymowny		przymowna	przymowne	przymowni	przymowne
genitive	przymownego		przymownej	przymownego	przymownych
dative	przymownemu		przymownej	przymownemu	przymownym
accusative	przymownego	przymowny	przymowną	przymowne	przymownych	przymowne
instrumental	przymownym		przymowną	przymownym	przymownymi
locative	przymownym		przymownej	przymownym	przymownych

Related terms

nouns

• przymawiacz
• przymowa
• przymówca
• przymówisko
• przymówka

 

verbs

• mówić impf
• przymówić pf, przymawiać impf

 

Further reading

• przymowny in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przymowny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (26.11.2020) “PRZYMOWNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przymowny”, in Słownik języka polskiego‎^[6]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przymówny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[7]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przymówny”, in Słownik języka polskiego‎^[8] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 326