przerwa

See also: Przerwa, przerwą, Przerwą, and prżerwa

Kashubian

Etymology

Deverbal from przerwac. Compare Polish przerwa.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpr̝ɛrva/
• Syllabification: prze‧rwa

Noun

przerwa f

1. break, interruption, pause (temporary stop of an action)

   Synonym: paùza

2. break; recess; intermission (time designated for rest after an activity, e.g. between lessons, acts of a play, at work)

   Synonyms: òdpòczink, paùza

Further reading

• Stefan Ramułt (1893) “přerva”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego‎^[1] (in Kashubian), page 168
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “przerwa”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[2]
• “przerwa”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Old Polish

Etymology

Deverbal from przerwać. First attested in 1447.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ɛrva/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ɛrva/

Noun

przerwa f

1. trench, ditch
   • 1887 [1447], Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366-1506‎^[3], volume II, Lviv, page 177:

     A granitie, quae stat circa fluvium..., transierunt per fluvium et vadunt... usque ad viam, quae vadit superius... fossae al. nad przerwą

     [A granitie, quae stat circa fluvium..., transierunt per fluvium et vadunt... usque ad viam, quae vadit superius... fossae al. nad przerwą]

Related terms

verbs

• przerwać pf, przerywać impf
• rwać impf

 

Descendants

• Masurian: prżerwa
• Polish: przerwa
• Silesian: przerwa

References

• Boryś, Wiesław (2005) “rwać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “rwać”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “przerwa”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przerwa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish przerwa. By surface analysis, deverbal from przerwać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɛ.rva/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈpʂɛ.rva/, /ˈpr̝ɛ.rva/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛrva
• Syllabification: prze‧rwa
• Homophone: Przerwa

Noun

przerwa f

1. break, interruption, pause (temporary stop of an action) [+ na (accusative) = for what] [+ w (locative) = in/from what action]

   Synonym: pauza

2. (education) break; recess; intermission (time designated for rest after an activity, e.g. between lessons, acts of a play, at work) [+ w (locative) = in/from what activity] [+ między (instrumental) = between what activities]

   Synonym: pauza

3. gap (place not filled by something) [+ w (locative) = in/from what] [+ między (instrumental) = between what]

   Synonym: luka

4. (obsolete) creeping Jenny (Lysimachia nummularia)

   Synonym: tojeść rozesłana

5. (obsolete, anatomy) interstitium (interstitial space within a tissue or organ)
6. (obsolete, geography) current that a river has carved out through a tussock or a sandy island
7. (obsolete, geology) fault

   Synonym: uskok

8. (obsolete, pathology) scotoma

   Synonym: mroczek

9. (obsolete, military) trench (simple entrenchment or excavation as a fortification made in order to slowly defend remaining ground)
10. (Middle Polish) hole in a pond drain
11. (Middle Polish) breach in a dyke or pond
12. (Middle Polish) basin separated in a sea bay where fish were caught and preserved with salt
13. (Middle Polish) abyss

    Synonyms: otchłań, przepaść

Declension

Declension of przerwa

	singular	plural
nominative	przerwa	przerwy
genitive	przerwy	przerw
dative	przerwie	przerwom
accusative	przerwę	przerwy
instrumental	przerwą	przerwami
locative	przerwie	przerwach
vocative	przerwo	przerwy

Derived terms

adverbs

• bez przerwy

 

nouns

• przerwa w życiorysie

 

Further reading

• przerwa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przerwa in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przerwa”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przerwa”, in Słownik języka polskiego‎^[4]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przerwa”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[5]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przerwa”, in Słownik języka polskiego‎^[6] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 182
• przerwa in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish przerwa. By surface analysis, deverbal from przerwać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɛrva/
• Rhymes: -ɛrva
• Syllabification: prze‧rwa

Noun

przerwa f

1. break, interruption, pause (temporary stop of an action)

   Synonym: pauza

Further reading

• Henryk Jaroszewicz (2022) “przerwa”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 122