przemówieniowy

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From przemówienie +‎ -owy. First attested in 1924.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pʂɛ.mu.vjɛˈɲɔ.vɨ/
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: prze‧mó‧wie‧nio‧wy

Adjective

[edit]

przemówieniowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) speech (of or relating to a form of public address)
    • 1976, Życie partii[2], Prasa, page 48:
      Ich istnienie jest niezależne, bo język przemówieniowy jest odrębnym językiem.
      Their existence is independent, because speech language is a separate language.
    • 2000, Roman Antoszewski, Kariera na trzy karpie morskie[3], Philip Wilson:
      Niektórzy jednak nie wiedzieli, jak przyjąć moją przemówieniową filozofię.
      Some, however, did not know how to accept my speech philosophy.
    • 2002 July 18, Zdzisław Smektała, “Jazz dla mass”, in Gazeta Wrocławska[4], "Polskapresse". Oddział "Prasa Wrocławska":
      Tam właśnie miałem okazję posłuchać przemówieniowej picowanej poetyki gościa, który w swojej karierze był już (w randze wiceministra) kierownikiem Agencji Produkcji Filmowej.
      It was there that I had the opportunity to listen to the pimped poetics of speeches of a guest who in his career was already (in the rank of deputy minister) the manager of the Film Production Agency.

Declension

[edit]
[edit]
adjective
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ L J Kazimierski (1924) Nasi suwereni : o posłach, sejmie, oraz ministrach historja bez mała prawdziwa[1] (in Polish), page 2

Further reading

[edit]