przeciwmowny

See also: przeciwmówny

Polish

Alternative forms

• przeciwmówny (obsolete)

Etymology

From przeciwmowa +‎ -ny. First attested in 1828.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛ.t͡ɕivˈmɔv.nɨ/
• Rhymes: -ɔvnɨ
• Syllabification: prze‧ciw‧mow‧ny

Adjective

przeciwmowny (not comparable, no derived adverb)

1. (rare, obsolete) contradictory; argumentative, disagreeable
   • 1854, Kant Immanuel, Rozprawa filozoficzna o religii i moralności‎^[2], page 67:

     Zewnętrzna religia jest konradykcyą czyli rzeczą przeciwmówną.

     Outer religion is a contradiction, or contradictory thing.

   • 1862, Teofil Borzęcki, Treść logiki popularnej, poprzedzona krótkim wykładem psychologii‎^[3], page 110:

     Sądy sporne dzielą się na: przeciwmowne i przeciwne.

     Controversial judgments are divided into: opposing and opposite.

Declension

Declension of przeciwmowny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	przeciwmowny		przeciwmowna	przeciwmowne	przeciwmowni	przeciwmowne
genitive	przeciwmownego		przeciwmownej	przeciwmownego	przeciwmownych
dative	przeciwmownemu		przeciwmownej	przeciwmownemu	przeciwmownym
accusative	przeciwmownego	przeciwmowny	przeciwmowną	przeciwmowne	przeciwmownych	przeciwmowne
instrumental	przeciwmownym		przeciwmowną	przeciwmownym	przeciwmownymi
locative	przeciwmownym		przeciwmownej	przeciwmownym	przeciwmownych

Derived terms

noun

• przeciwmowność

 

Related terms

nouns

• przeciwmówca

 

verbs

• mówić impf