potakiwacz

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From potakiwać +‎ -acz.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔ.taˈki.vat͡ʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ivat͡ʂ
  • Syllabification: po‧ta‧ki‧wacz

Noun

[edit]

potakiwacz m pers

  1. yes man

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • potakiwacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • potakiwacz in Polish dictionaries at PWN