pełnoletni

Polish

Etymology

From pełen +‎ -o- +‎ -letni.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɛw.nɔˈlɛt.ɲi/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛtɲi
• Syllabification: peł‧no‧let‧ni

Adjective

pełnoletni (not comparable, no derived adverb)

1. having legal age, of age

   Antonym: niepełnoletni

Declension

Declension of pełnoletni (soft)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	pełnoletni		pełnoletnia	pełnoletnie	pełnoletni	pełnoletnie
genitive	pełnoletniego		pełnoletniej	pełnoletniego	pełnoletnich
dative	pełnoletniemu		pełnoletniej	pełnoletniemu	pełnoletnim
accusative	pełnoletniego	pełnoletni	pełnoletnią	pełnoletnie	pełnoletnich	pełnoletnie
instrumental	pełnoletnim		pełnoletnią	pełnoletnim	pełnoletnimi
locative	pełnoletnim		pełnoletniej	pełnoletnim	pełnoletnich

Noun

pełnoletni m pers (female equivalent pełnoletnia)

1. (nominalized) adult

   Antonym: niepełnoletni

Declension

Declension of pełnoletni

	singular	plural
nominative	pełnoletni	pełnoletni
genitive	pełnoletniego	pełnoletnich
dative	pełnoletniemu	pełnoletnim
accusative	pełnoletniego	pełnoletnich
instrumental	pełnoletnim	pełnoletnimi
locative	pełnoletnim	pełnoletnich
vocative	pełnoletni	pełnoletni

Derived terms

noun

• pełnoletniość

 

Further reading

• pełnoletni in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pełnoletni in Polish dictionaries at PWN