odrzut

Polish

Etymology

Deverbal from odrzucić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔd.ʐut/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔdʐut
• Syllabification: od‧rzut

Noun

odrzut m inan

1. recoil

Declension

Declension of odrzut

	singular	plural
nominative	odrzut	odrzuty
genitive	odrzutu	odrzutów
dative	odrzutowi	odrzutom
accusative	odrzut	odrzuty
instrumental	odrzutem	odrzutami
locative	odrzucie	odrzutach
vocative	odrzucie	odrzuty

Derived terms

adjectives

• bezodrzutowy
• odrzutowy

 

Related terms

verbs

• odrzucać
• odrzucić

 

Further reading

• odrzut in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odrzut in Polish dictionaries at PWN