oścień

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *ostьnъ.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈɔ.ɕt͡ɕɛɲ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɕt͡ɕɛɲ
  • Syllabification: o‧ścień

Noun[edit]

oścień m inan

  1. goad
  2. (fishing) leister

Declension[edit]

Declension of oścień
singular plural
nominative oścień ościenie
genitive ościenia ościeni
dative ościeniowi ościeniom
accusative oścień ościenie
instrumental ościeniem ościeniami
locative ościeniu ościeniach
vocative ościeniu ościenie

Further reading[edit]

  • oścień in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oścień in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=oścień&oldid=66086398"