niewymówiony

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From nie- +‎ wymówiony. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɲɛvɨmɔːvjɔnɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /ɲɛvɨmovjɔnɨ/

Adjective

[edit]

niewymówiony

  1. (attested in Lesser Poland, Greater Poland) indescribable
    Synonyms: niewymowiący, niewymowny
    • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXV, Radom, Miłosław, page 201:
      O szwathloszczy blogoszlawona, o vczecho nyewymowona, napelny szerdeczna thwogych wyernych wnatrza!
      [O światłości błogosławiona, o uciecho niewymowiona, napełni serdeczna twojich wiernych wnętrza!]
[edit]
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

[edit]