nakładka

See also: nakładką

Polish

nakładka (sense 2)

Etymology

From nakładać +‎ -ka. First attested in 1816.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈkwat.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atka
• Syllabification: na‧kład‧ka

Noun

nakładka f

1. onlay, overlay (material placed such that it overlaps another)
2. (woodworking) cover plate, cap, shield (part of a connector of wooden elements created by cutting the ends and putting them on top of each other)
3. (firearms) forend, forearm

Declension

Declension of nakładka

	singular	plural
nominative	nakładka	nakładki
genitive	nakładki	nakładek
dative	nakładce	nakładkom
accusative	nakładkę	nakładki
instrumental	nakładką	nakładkami
locative	nakładce	nakładkach
vocative	nakładko	nakładki

Related terms

adjectives

• nakładany
• nakładczy
• nakładkowy
• nakładny
• nakładowy

 

adverbs

• nakładczo
• nakładnie
• nakładowo

 

nouns

• nakład
• nakładacz
• nakładaczka
• nakładarka
• nakładca
• nakładczość
• nakładnik
• nakładowość

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• nakładać impf
• nakłaść pf

 

Further reading

• nakładka in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “nakładka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nakładka”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 84
• nakładka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego