mňoukat
Jump to navigation
Jump to search
Czech[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Old Czech mňaukati/miaukati/maukati/moukati.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
mňoukat impf (perfective mňouknout)
- to meow
Conjugation[edit]
Conjugation
Infinitive | mňoukat, mňoukati | Active adjective | mňoukající |
---|---|---|---|
Verbal noun | mňoukání | Passive adjective | — |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | mňoukám | mňoukáme | — | mňoukejme |
2nd person | mňoukáš | mňoukáte | mňoukej | mňoukejte |
3rd person | mňouká | mňoukají | — | — |
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive mňoukat. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | mňoukal | mňoukali | — | — |
masculine inanimate | mňoukaly | — | ||
feminine | mňoukala | — | ||
neuter | mňoukalo | mňoukala | — | — |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | mňoukaje | — |
feminine + neuter singular | mňoukajíc | — |
plural | mňoukajíce | — |