klin

See also: klín and klin-

Cornish

Noun

klin

1. Hard mutation of glin.

Kashubian

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

klin m ?

1. womb

Further reading

• “klin”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “łono”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[1]

Lower Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *klinъ.

Pronunciation

• IPA^(key): [klʲin]

Noun

klin m inan (diminutive klinašk or klink)

1. wedge

Declension

Declension of klin

	Singular	Dual	Plural
Nominative	klin	klina	kliny
Genitive	klina	klinowu	klinow
Dative	klinoju	klinoma	klinam
Accusative	klin	klina	kliny
Instrumental	klinom	klinoma	klinami
Locative	klinje	klinoma	klinach

Further reading

• Muka, Arnošt (1921, 1928) “klin”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
• Starosta, Manfred (1999) “klin”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

Maltese

Alternative forms

• iklin, iklil, inklin, klil

Etymology

From Arabic إِكْلِيل الْجَبَل (ʔiklīl al-jabal).

Pronunciation

• IPA^(key): /kliːn/

Noun

klin m

1. rosemary (Salvia rosmarinus, syn. Rosmarinus officinalis)

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *klinъ.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /klʲi(ː)n/
• IPA^(key): (15^th CE) /klʲin/

Noun

klin m inan

1. wedge (simple device for splitting)
   • 1483, Satyra na leniwych chłopów‎^[2], line 19:

     Stogy na roly, w lemyess klyekczye, rzekomocz mv plug oracz nye chczye. Namyszlem potraczy klyny, byezy do chrostha po gyny

     [Stoji na roli, w lemiesz klekce, rzekomoć mu pług orać nie chce. Namysłem potraci kliny, bieży do chrosta po jiny]

2. wedge (object resembling such a device)
   1. plug, stopper
      • 1874-1891 [15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume LIII, page 63:

        Tegas intus sal clinken..., depones klin

        [Tegas intus sal clinken..., depones klin]

   2. string puppet
      • 1885 [End of the 15th century], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[3], volume V, page 11:

        Clyn cuneus, kucla

        [Klin cuneus, kukła]

   3. cap, hat
      • 1877-1881 [1437], Władysław Wisłocki, editor, Katalog rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego, number 228, page 85:

        Clyn *birrita

        [Klin *birrita]

   4. fold (edge of a garment)
      • 1930 [c. 1455], “I Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[4], 15, 27:

        Vchopyw gy Saul za klyn plascza gego (apprehendit summitatem pallii eius) tako, esze syø rozdarl

        [Uchopiw ji Saul za klin płaszcza jego (apprehendit summitatem pallii eius) tako, eże się rozdarł]

3. wedge-shaped piece of field
   • 1856-1870 [1476], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, volume II, number 4174:

     Niwą roley gich..., ktora lyezy na przeczowkach... y klin roley do granicze, do sklarskey... obligauerunt

     [Niwą rolej jich..., ktora leży na przeczowkach... i klin rolej do granice, do szklarskiej... obligauerunt]

4. The meaning of this term is uncertain.
   • 1401, Adam Chmiel, editor, Księgi radzieckie kazimierskie‎^[5], Krakow, page 540:

     XIIII grossos pro episcis, qui dicuntur *sclin equorum

     [XIIII grossos pro episcis, qui dicuntur [s]klin equorum]

Descendants

• Polish: klin

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “klin”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish klin, from Proto-Slavic *klinъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /klin/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -in
• Syllabification: klin

Noun

klin m inan

1. wedge
2. (military) wedge formation
3. (colloquial) a shot of alcohol drunk to overcome a hangover, hair of the dog

Declension

Declension of klin

	singular	plural
nominative	klin	kliny
genitive	klina	klinów
dative	klinowi	klinom
accusative	klin	kliny
instrumental	klinem	klinami
locative	klinie	klinach
vocative	klinie	kliny

Derived terms

• kliniec
• klinowy

 

Further reading

• klin in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• klin in Polish dictionaries at PWN

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *klinъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /klîn/

Noun

klȉn m (Cyrillic spelling кли̏н)

1. wedge
2. nail (spike-shaped metal fastener)

Declension

Declension of klin

	singular	plural
nominative	klin	klinovi
genitive	klina	klinova
dative	klinu	klinovima
accusative	klin	klinove
vocative	kline	klinovi
locative	klinu	klinovima
instrumental	klinom	klinovima

Related terms

• klȁti

Tok Pisin

Etymology

From English clean.

Adjective

klin

1. clean

Upper Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *klinъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /klɪn/

Noun

klin m inan

1. wedge

Declension

Declension of klin

	singular	dual	plural
nominative	klin	klinaj	kliny
genitive	klina	klinow	klinow
dative	klinej	klinomaj	klinam
accusative	klin	klinaj	kliny
instrumental	klinom	klinomaj	klinami
locative	klinje	klinomaj	klinach
vocative	klino/klinje	klinaj	kliny

Further reading

• “klin” in Soblex

Vilamovian

Pronunciation

• Audio

  (file)

Adjective

klīn

1. small

Antonyms

• grūs

Volapük

Noun

klin (nominative plural klins)

1. inclination

Declension

declension of klin

	singular	plural
nominative	klin	klins
genitive	klina	klinas
dative	kline	klines
accusative	klini	klinis
vocative 1	o klin!	o klins!
predicative 2	klinu	klinus

• ¹ status as a case is disputed
• ² in later, non-classical Volapük only