kleurloos

Dutch

Etymology

From kleur (“colour”) +‎ -loos (“-less”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkløːr.loːs/

• Audio:

  (file)

Adjective

kleurloos (comparative kleurlozer, superlative meest kleurloos or kleurloost)

1. (literally) colourless, having no (or little) colour
2. (figuratively) pale, dull

Inflection

Declension of kleurloos
uninflected	kleurloos
inflected	kleurloze
comparative	kleurlozer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		kleurloos	kleurlozer	het kleurloost het kleurlooste
indefinite	m./f. sing.	kleurloze	kleurlozere	kleurlooste
	n. sing.	kleurloos	kleurlozer	kleurlooste
	plural	kleurloze	kleurlozere	kleurlooste
definite		kleurloze	kleurlozere	kleurlooste
partitive		kleurloos	kleurlozers	—

Antonyms

• gekleurd
• kleurig
• kleurrijk

Derived terms

• kleurloosheid