kieze

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Kieze

Dutch

[edit]

Verb

[edit]

kieze

  1. (dated or formal) singular present subjunctive of kiezen

Anagrams

[edit]

West Frisian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Frisian kiāsa.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

kieze

  1. to choose
    • 2003, Koos Tiemersma, De ljedder:
      Dat like my in logise konklúzje en ik keas heit syn kant.
      That seemed to me like a logical conclusion, and I chose my father's side.

Inflection

[edit]

Further reading

[edit]
  • kieze”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011