kanen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
kanen
- (colloquial) to eat, munch
Inflection[edit]
Conjugation of kanen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | kanen | |||
past singular | kaande | |||
past participle | gekaand | |||
infinitive | kanen | |||
gerund | kanen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | kaan | kaande | ||
2nd person sing. (jij) | kaant | kaande | ||
2nd person sing. (u) | kaant | kaande | ||
2nd person sing. (gij) | kaant | kaande | ||
3rd person singular | kaant | kaande | ||
plural | kanen | kaanden | ||
subjunctive sing.1 | kane | kaande | ||
subjunctive plur.1 | kanen | kaanden | ||
imperative sing. | kaan | |||
imperative plur.1 | kaant | |||
participles | kanend | gekaand | ||
1) Archaic. |
Anagrams[edit]
Ilocano[edit]
Noun[edit]
kanen
Ivatan[edit]
Pronunciation[edit]
- Hyphenation: ka‧nen
Noun[edit]
kanën
Japanese[edit]
Romanization[edit]
kanen
Yami[edit]
Noun[edit]
kanen