kötülük

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From kötü +‎ -lük.

Noun

[edit]

kötülük (definite accusative kötülüğü, plural kötülüklar)

  1. badness, evilness

Declension

[edit]
Inflection
Nominative kötülük
Definite accusative kötülüğü
Singular Plural
Nominative kötülük kötülükler
Definite accusative kötülüğü kötülükleri
Dative kötülüğe kötülüklere
Locative kötülükte kötülüklerde
Ablative kötülükten kötülüklerden
Genitive kötülüğün kötülüklerin

Antonyms

[edit]