językoznawczyni

Polish

Etymology

From językoznawca +‎ -yni.

Pronunciation

• IPA^(key): /jɛw̃.zɨ.kɔ.znafˈt͡ʂɨ.ɲi/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨɲi
• Syllabification: ję‧zy‧ko‧znaw‧czy‧ni

Noun

językoznawczyni f (male equivalent językoznawca)

1. (linguistics) female equivalent of językoznawca (“linguist”) (one who studies linguistics)

   Synonym: lingwistka

Declension

Declension of językoznawczyni

	singular	plural
nominative	językoznawczyni	językoznawczynie
genitive	językoznawczyni	językoznawczyń
dative	językoznawczyni	językoznawczyniom
accusative	językoznawczynię	językoznawczynie
instrumental	językoznawczynią	językoznawczyniami
locative	językoznawczyni	językoznawczyniach
vocative	językoznawczyni	językoznawczynie

Related terms

adjective

• językoznawczy

 

adverb

• językoznawczo

 

nouns

• językoznawczość
• językoznawstwo

 

Further reading

• językoznawczyni in Polish dictionaries at PWN