iten
Jump to navigation
Jump to search
See also: -iten
Japanese[edit]
Romanization[edit]
iten
Old Frisian[edit]
Noun[edit]
īten n
Inflection[edit]
Declension of īten (neuter a-stem) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | īten | īten |
genitive | ītenes | ītena |
dative | ītene | ītenum, ītenem |
accusative | īten | īten |
References[edit]
- Köbler, Gerhard, Altfriesisches Wörterbuch (4th edition 2014)
West Frisian[edit]
Etymology 1[edit]
From iten, the gerund of ite (“to eat”).
Noun[edit]
iten n (no plural, diminutive itentsje)
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
- “iten”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011
Etymology 2[edit]
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb[edit]
iten
- long infinitive of ite