intoilu
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
intoilu
Declension[edit]
Inflection of intoilu (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | intoilu | intoilut | ||
genitive | intoilun | intoilujen intoiluiden intoiluitten | ||
partitive | intoilua | intoiluja intoiluita | ||
illative | intoiluun | intoiluihin | ||
singular | plural | |||
nominative | intoilu | intoilut | ||
accusative | nom. | intoilu | intoilut | |
gen. | intoilun | |||
genitive | intoilun | intoilujen intoiluiden intoiluitten | ||
partitive | intoilua | intoiluja intoiluita | ||
inessive | intoilussa | intoiluissa | ||
elative | intoilusta | intoiluista | ||
illative | intoiluun | intoiluihin | ||
adessive | intoilulla | intoiluilla | ||
ablative | intoilulta | intoiluilta | ||
allative | intoilulle | intoiluille | ||
essive | intoiluna | intoiluina | ||
translative | intoiluksi | intoiluiksi | ||
abessive | intoilutta | intoiluitta | ||
instructive | — | intoiluin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
compounds
Further reading[edit]
- “intoilu”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02