hvísla

See also: hvisla

Icelandic

Etymology

Related to Danish hvisle, Swedish vissla, Old English hwīslan (English whistle).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkʰvistla]
• IPA^(key): [ˈxʷistla]

  Rhymes: -istla

Verb

hvísla (weak verb, third-person singular past indicative hvíslaði, supine hvíslað)

1. to whisper

Conjugation

hvísla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hvísla
supine (sagnbót)		hvíslað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hvíslandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hvísla	við hvíslum	present (nútíð)	ég hvísli	við hvíslum
	þú hvíslar	þið hvíslið		þú hvíslir	þið hvíslið
	hann, hún, það hvíslar	þeir, þær, þau hvísla		hann, hún, það hvísli	þeir, þær, þau hvísli
past (þátíð)	ég hvíslaði	við hvísluðum	past (þátíð)	ég hvíslaði	við hvísluðum
	þú hvíslaðir	þið hvísluðuð		þú hvíslaðir	þið hvísluðuð
	hann, hún, það hvíslaði	þeir, þær, þau hvísluðu		hann, hún, það hvíslaði	þeir, þær, þau hvísluðu
imperative (boðháttur)	hvísla (þú)	hvíslið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hvíslaðu	hvísliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hvíslast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að hvíslast
supine (sagnbót)		hvíslast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hvíslandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hvíslast	við hvíslumst	present (nútíð)	ég hvíslist	við hvíslumst
	þú hvíslast	þið hvíslist		þú hvíslist	þið hvíslist
	hann, hún, það hvíslast	þeir, þær, þau hvíslast		hann, hún, það hvíslist	þeir, þær, þau hvíslist
past (þátíð)	ég hvíslaðist	við hvísluðumst	past (þátíð)	ég hvíslaðist	við hvísluðumst
	þú hvíslaðist	þið hvísluðust		þú hvíslaðist	þið hvísluðust
	hann, hún, það hvíslaðist	þeir, þær, þau hvísluðust		hann, hún, það hvíslaðist	þeir, þær, þau hvísluðust
imperative (boðháttur)	hvíslast (þú)	hvíslist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hvíslastu	hvíslisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hvíslaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hvíslaður	hvísluð	hvíslað		hvíslaðir	hvíslaðar	hvísluð
accusative (þolfall)	hvíslaðan	hvíslaða	hvíslað		hvíslaða	hvíslaðar	hvísluð
dative (þágufall)	hvísluðum	hvíslaðri	hvísluðu		hvísluðum	hvísluðum	hvísluðum
genitive (eignarfall)	hvíslaðs	hvíslaðrar	hvíslaðs		hvíslaðra	hvíslaðra	hvíslaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hvíslaði	hvíslaða	hvíslaða		hvísluðu	hvísluðu	hvísluðu
accusative (þolfall)	hvíslaða	hvísluðu	hvíslaða		hvísluðu	hvísluðu	hvísluðu
dative (þágufall)	hvíslaða	hvísluðu	hvíslaða		hvísluðu	hvísluðu	hvísluðu
genitive (eignarfall)	hvíslaða	hvísluðu	hvíslaða		hvísluðu	hvísluðu	hvísluðu

Synonyms

• hvískra

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *hwistlōną (“to whistle, hiss”), whence also English whistle.

Verb

hvísla

1. to whisper

   Synonym: hvískra

Conjugation

Conjugation of hvísla — active (weak class 2)

infinitive	hvísla
present participle	hvíslandi
past participle	hvíslaðr
indicative	present	past
1st-person singular	hvísla	hvíslaða
2nd-person singular	hvíslar	hvíslaðir
3rd-person singular	hvíslar	hvíslaði
1st-person plural	hvíslum	hvísluðum
2nd-person plural	hvíslið	hvísluðuð
3rd-person plural	hvísla	hvísluðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	hvísla	hvíslaða
2nd-person singular	hvíslir	hvíslaðir
3rd-person singular	hvísli	hvíslaði
1st-person plural	hvíslim	hvíslaðim
2nd-person plural	hvíslið	hvíslaðið
3rd-person plural	hvísli	hvíslaði
imperative	present
2nd-person singular	hvísla
1st-person plural	hvíslum
2nd-person plural	hvíslið

Conjugation of hvísla — mediopassive (weak class 2)

infinitive	hvíslask
present participle	hvíslandisk
past participle	hvíslazk
indicative	present	past
1st-person singular	hvíslumk	hvísluðumk
2nd-person singular	hvíslask	hvíslaðisk
3rd-person singular	hvíslask	hvíslaðisk
1st-person plural	hvíslumsk	hvísluðumsk
2nd-person plural	hvíslizk	hvísluðuzk
3rd-person plural	hvíslask	hvísluðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	hvíslumk	hvísluðumk
2nd-person singular	hvíslisk	hvíslaðisk
3rd-person singular	hvíslisk	hvíslaðisk
1st-person plural	hvíslimsk	hvíslaðimsk
2nd-person plural	hvíslizk	hvíslaðizk
3rd-person plural	hvíslisk	hvíslaðisk
imperative	present
2nd-person singular	hvíslask
1st-person plural	hvíslumsk
2nd-person plural	hvíslizk

Descendants

• Icelandic: hvísla
• Norwegian Nynorsk: kvisle
  • Norwegian Bokmål: kvisle
• Swedish: vissla
• Scanian: hvysla

Noun

hvísla f (genitive hvíslu)

1. whisper

   Synonyms: hvískr, hvísl

References

• hvísla in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.