hekla

See also: Hekla

Icelandic

Etymology

From Danish hækle, from German häkeln.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhɛhkla/
• Rhymes: -ɛhkla
• Homophone: Hekla

Verb

hekla (weak verb, third-person singular past indicative heklaði, supine heklað)

1. to crochet

Conjugation

hekla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hekla
supine (sagnbót)		heklað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		heklandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hekla	við heklum	present (nútíð)	ég hekli	við heklum
	þú heklar	þið heklið		þú heklir	þið heklið
	hann, hún, það heklar	þeir, þær, þau hekla		hann, hún, það hekli	þeir, þær, þau hekli
past (þátíð)	ég heklaði	við hekluðum	past (þátíð)	ég heklaði	við hekluðum
	þú heklaðir	þið hekluðuð		þú heklaðir	þið hekluðuð
	hann, hún, það heklaði	þeir, þær, þau hekluðu		hann, hún, það heklaði	þeir, þær, þau hekluðu
imperative (boðháttur)	hekla (þú)	heklið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	heklaðu	hekliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

heklast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að heklast
supine (sagnbót)		heklast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		heklandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég heklast	við heklumst	present (nútíð)	ég heklist	við heklumst
	þú heklast	þið heklist		þú heklist	þið heklist
	hann, hún, það heklast	þeir, þær, þau heklast		hann, hún, það heklist	þeir, þær, þau heklist
past (þátíð)	ég heklaðist	við hekluðumst	past (þátíð)	ég heklaðist	við hekluðumst
	þú heklaðist	þið hekluðust		þú heklaðist	þið hekluðust
	hann, hún, það heklaðist	þeir, þær, þau hekluðust		hann, hún, það heklaðist	þeir, þær, þau hekluðust
imperative (boðháttur)	heklast (þú)	heklist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	heklastu	heklisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

heklaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	heklaður	hekluð	heklað		heklaðir	heklaðar	hekluð
accusative (þolfall)	heklaðan	heklaða	heklað		heklaða	heklaðar	hekluð
dative (þágufall)	hekluðum	heklaðri	hekluðu		hekluðum	hekluðum	hekluðum
genitive (eignarfall)	heklaðs	heklaðrar	heklaðs		heklaðra	heklaðra	heklaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	heklaði	heklaða	heklaða		hekluðu	hekluðu	hekluðu
accusative (þolfall)	heklaða	hekluðu	heklaða		hekluðu	hekluðu	hekluðu
dative (þágufall)	heklaða	hekluðu	heklaða		hekluðu	hekluðu	hekluðu
genitive (eignarfall)	heklaða	hekluðu	heklaða		hekluðu	hekluðu	hekluðu

Derived terms

• hekl
• heklunál

Norwegian Bokmål

Verb

hekla

1. inflection of hekle:
   1. simple past
   2. past participle

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• hekle (e and split infinitives)

Etymology

From German häkeln.

Verb

hekla (present tense heklar, past tense and past participle hekla, imperative hekl, present participle heklande, passive infinitive heklast)

1. to crochet

References

• “hekla” in The Nynorsk Dictionary.