högkonjunktur

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

hög +‎ konjunktur

Noun

[edit]

högkonjunktur c

  1. boom (time of economic prosperity)
    Antonym: lågkonjunktur

Declension

[edit]
Declension of högkonjunktur 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative högkonjunktur högkonjunkturen högkonjunkturer högkonjunkturerna
Genitive högkonjunkturs högkonjunkturens högkonjunkturers högkonjunkturernas

References

[edit]