gydig

Old English

Alternative forms

• gidiġ

Etymology

From Proto-West Germanic *gudīg, equivalent to god +‎ -iġ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡy.dij/

Adjective

gydiġ

1. possessed by an evil spirit; mad

Declension

Declension of gydiġ — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	gydiġ	gydiġ	gydiġ
Accusative	gydiġne	gydiġe	gydiġ
Genitive	gydiġes	gydiġre	gydiġes
Dative	gydiġum	gydiġre	gydiġum
Instrumental	gydiġe	gydiġre	gydiġe
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	gydiġe	gydiġa, gydiġe	gydiġ
Accusative	gydiġe	gydiġa, gydiġe	gydiġ
Genitive	gydiġra	gydiġra	gydiġra
Dative	gydiġum	gydiġum	gydiġum
Instrumental	gydiġum	gydiġum	gydiġum

Declension of gydiġ — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	gydiġa	gydiġe	gydiġe
Accusative	gydiġan	gydiġan	gydiġe
Genitive	gydiġan	gydiġan	gydiġan
Dative	gydiġan	gydiġan	gydiġan
Instrumental	gydiġan	gydiġan	gydiġan
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	gydiġan	gydiġan	gydiġan
Accusative	gydiġan	gydiġan	gydiġan
Genitive	gydiġra, gydiġena	gydiġra, gydiġena	gydiġra, gydiġena
Dative	gydiġum	gydiġum	gydiġum
Instrumental	gydiġum	gydiġum	gydiġum

Descendants

• Middle English: gydy, gidi; guidi, guydi; gedy
  • English: giddy
  • Scots: giddy