geweld

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈʋɛlt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧weld
• Rhymes: -ɛlt

Etymology 1

From Middle Dutch gewelt, influenced by umlauted geweldich (modern geweldig), from Old Dutch giwalt, ultimately pertaining to Proto-West Germanic *ga- and *waldōn (“to govern, rule”). Cognate with English wald, German Gewalt.

Noun

geweld n (uncountable)

1. violence
2. strong or violent force; ferocity

Derived terms

• gewelddaad
• gewelddadig
• geweldenaar
• geweldloos
• geweldpleger
• geweldsmisdrijf
• geweldsmonopolie
• geweldsspiraal
• huiselijk geweld
• krijgsgeweld
• natuurgeweld
• oorlogsgeweld
• partnergeweld
• politiegeweld
• wapengeweld
• watergeweld

 

Related terms

• geweldig
• geweldiger

Descendants

• Afrikaans: geweld
• Negerhollands: geweld
• → Indonesian: kekerasan (semantic loan)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle

geweld

1. past participle of wellen

Inflection

Declension of geweld
uninflected	geweld
inflected	gewelde
		positive
predicative/adverbial		geweld
indefinite	m./f. sing.	gewelde
	n. sing.	geweld
	plural	gewelde
definite		gewelde
partitive		gewelds