gesprek

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Afrikaans

[edit]

Etymology

[edit]

From Dutch gesprek (conversation), from Middle Dutch gesprec (speaking, speech), from Old Dutch *gisprekki, from Proto-Germanic *gasprakją. Equivalent to ge- +‎ spreek.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

gesprek (plural gesprekke)

  1. talk, conversation

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch gesprec (speaking, speech), from Old Dutch *gisprekki, from Proto-Germanic *gasprakją. Equivalent to ge- +‎ spreken. Its use as a term for “conversation” dates to early Modern Dutch, in this sense it ultimately displaced older gespraak.

Compare Low German Gespreek, German Gespräch.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɣəˈsprɛk/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ge‧sprek
  • Rhymes: -ɛk

Noun

[edit]

gesprek n (plural gesprekken, diminutive gesprekje n)

  1. talk, verbal conversation
    We hadden een interessant gesprek over politiek.We had an interesting conversation about politics.
    Tijdens het zakelijke gesprek werden de plannen voor het nieuwe project besproken.The plans for the new project were discussed during the business meeting.
    Het gesprek met de klant verliep vlot en positief.The conversation with the customer went smoothly and positively.
    Na een lang gesprek bereikten ze uiteindelijk een compromis.After a long talk, they finally reached a compromise.
    Het was een diepgaand gesprek waarin ze hun gevoelens en gedachten deelden.It was a profound discussion in which they shared their feelings and thoughts.

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Afrikaans: gesprek