dyddio

Welsh

Etymology

From dydd (“day”) +‎ -io.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdəðjɔ/

Verb

dyddio (first-person singular present dyddiaf)

1. (intransitive) to dawn, to become day
2. (transitive) to date (to mark with a date)
3. (transitive) to date, to determine the age of

Conjugation

Conjugation (literary)

	singular			plural			impersonal
	first	second	third	first	second	third
present indicative/future	dyddiaf	dyddi	dyddia	dyddiwn	dyddiwch	dyddiant	dyddir
imperfect (indicative/subjunctive)/conditional	dyddiwn	dyddit	dyddiai	dyddiem	dyddiech	dyddient	dyddid
preterite	dyddiais	dyddiaist	dyddiodd	dyddiasom	dyddiasoch	dyddiasant	dyddiwyd
pluperfect	dyddiaswn	dyddiasit	dyddiasai	dyddiasem	dyddiasech	dyddiasent	dyddiasid, dyddiesid
present subjunctive	dyddiwyf	dyddiech	dyddio	dyddiom	dyddioch	dyddiont	dyddier
imperative	—	dyddia	dyddied	dyddiwn	dyddiwch	dyddient	dyddier
verbal noun	dyddio
verbal adjectives	dyddiedig dyddiadwy

Conjugation (colloquial)

Inflected colloquial forms	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
future	dyddia i, dyddiaf i	dyddi di	dyddith o/e/hi, dyddiff e/hi	dyddiwn ni	dyddiwch chi	dyddian nhw
conditional	dyddiwn i, dyddswn i	dyddiet ti, dyddset ti	dyddiai fo/fe/hi, dyddsai fo/fe/hi	dyddien ni, dyddsen ni	dyddiech chi, dyddsech chi	dyddien nhw, dyddsen nhw
preterite	dyddiais i, dyddies i	dyddiaist ti, dyddiest ti	dyddiodd o/e/hi	dyddion ni	dyddioch chi	dyddion nhw
imperative	—	dyddia	—	—	dyddiwch	—
Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Derived terms

• dyddiad (“date”, noun)
• dyddiedig (“dated”)
• ôl-ddyddio (“to backdate”)

Mutation

Welsh mutation
radical	soft	nasal	aspirate
dyddio	ddyddio	nyddio	unchanged
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “dyddio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies