críochnaigh

Irish

Etymology

From Old Irish críchnaigid (“fulfils, completes, ends”), from crích (“boundary, limit, end; aim, purpose; confines, territory, district, land”) (compare modern críoch).

Pronunciation

(Munster) IPA^(key): /ˈcɾʲiːxn̪ˠɪɟ/
(Connacht) IPA^(key): /ˈcɾʲiəxn̪ˠiː/, /ˈcɾʲiəxn̪ˠə/
(Ulster) IPA^(key): /ˈcɾʲiːxn̪ˠi/

Verb

críochnaigh (present analytic críochnaíonn, future analytic críochnóidh, verbal noun críochnú, past participle críochnaithe)

(transitive, intransitive) finish
1. (transitive) complete, accomplish

Conjugation

conjugation of críochnaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	críochnaím	críochnaíonn tú; críochnaír^†	críochnaíonn sé, sí	críochnaímid; críochnaíonn muid	críochnaíonn sibh	críochnaíonn siad; críochnaíd^†	a chríochnaíonn; a chríochnaíos / a gcríochnaíonn; a gcríochnaíos	críochnaítear
	past	chríochnaigh mé; chríochnaíos	chríochnaigh tú; chríochnaís	chríochnaigh sé, sí	chríochnaíomar; chríochnaigh muid	chríochnaigh sibh; chríochnaíobhair	chríochnaigh siad; chríochnaíodar	a chríochnaigh / ar chríochnaigh*	críochnaíodh
	past habitual	chríochnaínn / gcríochnaínn‡‡	chríochnaíteá / gcríochnaíteá‡‡	chríochnaíodh sé, sí / gcríochnaíodh sé, sí‡‡	chríochnaímis; chríochnaíodh muid / gcríochnaímis‡‡; gcríochnaíodh muid‡‡	chríochnaíodh sibh / gcríochnaíodh sibh‡‡	chríochnaídís; chríochnaíodh siad / gcríochnaídís‡‡; gcríochnaíodh siad‡‡	a chríochnaíodh / a gcríochnaíodh*	chríochnaítí / gcríochnaítí‡‡
future		críochnóidh mé; críochnód; críochnóchaidh mé^†	críochnóidh tú; críochnóir^†; críochnóchaidh tú^†	críochnóidh sé, sí; críochnóchaidh sé, sí^†	críochnóimid; críochnóidh muid; críochnóchaimid^†; críochnóchaidh muid^†	críochnóidh sibh; críochnóchaidh sibh^†	críochnóidh siad; críochnóid^†; críochnóchaidh siad^†	a chríochnóidh; a chríochnós; a chríochnóchaidh^†; a chríochnóchas^† / a gcríochnóidh; a gcríochnós; a gcríochnóchaidh^†; a gcríochnóchas^†	críochnófar; críochnóchar^†
conditional		chríochnóinn; chríochnóchainn^† / gcríochnóinn‡‡; gcríochnóchainn^†‡‡	chríochnófá; chríochnóchthá^† / gcríochnófá‡‡; gcríochnóchthá^†‡‡	chríochnódh sé, sí; chríochnóchadh sé, sí^† / gcríochnódh sé, sí‡‡; gcríochnóchadh sé, sí^†‡‡	chríochnóimis; chríochnódh muid; chríochnóchaimis^†; chríochnóchadh muid^† / gcríochnóimis‡‡; gcríochnódh muid‡‡; gcríochnóchaimis^†‡‡; gcríochnóchadh muid^†‡‡	chríochnódh sibh; chríochnóchadh sibh^† / gcríochnódh sibh‡‡; gcríochnóchadh sibh^†‡‡	chríochnóidís; chríochnódh siad; chríochnóchadh siad^† / gcríochnóidís‡‡; gcríochnódh siad‡‡; gcríochnóchadh siad^†‡‡	a chríochnódh; a chríochnóchadh^† / a gcríochnódh; a gcríochnóchadh^†	chríochnófaí; chríochnóchthaí^† / gcríochnófaí‡‡; gcríochnóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go gcríochnaí mé; go gcríochnaíod^†	go gcríochnaí tú; go gcríochnaír^†	go gcríochnaí sé, sí	go gcríochnaímid; go gcríochnaí muid	go gcríochnaí sibh	go gcríochnaí siad; go gcríochnaíd^†	—	go gcríochnaítear
subjunctive	past	dá gcríochnaínn	dá gcríochnaíteá	dá gcríochnaíodh sé, sí	dá gcríochnaímis; dá gcríochnaíodh muid	dá gcríochnaíodh sibh	dá gcríochnaídís; dá gcríochnaíodh siad	—	dá gcríochnaítí
imperative		críochnaím	críochnaigh	críochnaíodh sé, sí	críochnaímis	críochnaígí; críochnaídh^†	críochnaídís	—	críochnaítear
verbal noun		críochnú
past participle		críochnaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
críochnaigh	chríochnaigh	gcríochnaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

críochnaigh

Contents

Irish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Mutation

Further reading

Navigation menu

críochnaigh

Irish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Mutation

Further reading

Navigation menu

Search