bylta

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɪl̥ta/
• Rhymes: -ɪl̥ta

Noun

bylta f (genitive singular byltu, nominative plural byltur)

1. fall

Declension

declension of bylta

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	bylta	byltan	byltur	bylturnar
accusative	byltu	byltuna	byltur	bylturnar
dative	byltu	byltunni	byltum	byltunum
genitive	byltu	byltunnar	byltna	byltnanna

Verb

bylta (weak verb, third-person singular past indicative bylti, supine bylt)

1. (transitive, with dative) to overturn
2. (transitive, with dative) to revolutionise

Conjugation

bylta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að bylta
supine (sagnbót)		bylt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		byltandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bylti	við byltum	present (nútíð)	ég bylti	við byltum
	þú byltir	þið byltið		þú byltir	þið byltið
	hann, hún, það byltir	þeir, þær, þau bylta		hann, hún, það bylti	þeir, þær, þau bylti
past (þátíð)	ég bylti	við byltum	past (þátíð)	ég bylti	við byltum
	þú byltir	þið byltuð		þú byltir	þið byltuð
	hann, hún, það bylti	þeir, þær, þau byltu		hann, hún, það bylti	þeir, þær, þau byltu
imperative (boðháttur)	bylt (þú)	byltið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	byltu	byltiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

byltast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að byltast
supine (sagnbót)		bylst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		byltandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég byltist	við byltumst	present (nútíð)	ég byltist	við byltumst
	þú byltist	þið byltist		þú byltist	þið byltist
	hann, hún, það byltist	þeir, þær, þau byltast		hann, hún, það byltist	þeir, þær, þau byltist
past (þátíð)	ég byltist	við byltumst	past (þátíð)	ég byltist	við byltumst
	þú byltist	þið byltust		þú byltist	þið byltust
	hann, hún, það byltist	þeir, þær, þau byltust		hann, hún, það byltist	þeir, þær, þau byltust
imperative (boðháttur)	bylst (þú)	byltist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	bylstu	byltisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

byltur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	byltur	bylt	bylt		byltir	byltar	bylt
accusative (þolfall)	byltan	bylta	bylt		bylta	byltar	bylt
dative (þágufall)	byltum	byltri	byltu		byltum	byltum	byltum
genitive (eignarfall)	bylts	byltrar	bylts		byltra	byltra	byltra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bylti	bylta	bylta		byltu	byltu	byltu
accusative (þolfall)	bylta	byltu	bylta		byltu	byltu	byltu
dative (þágufall)	bylta	byltu	bylta		byltu	byltu	byltu
genitive (eignarfall)	bylta	byltu	bylta		byltu	byltu	byltu

Derived terms

• bylting (“upheaval, revolution”)