brydda

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈprɪtːa/
• Rhymes: -ɪtːa

Verb

brydda (weak verb, third-person singular past indicative bryddaði, supine bryddað)

1. (transitive, with accusative) to hem, to border, to line

Conjugation

brydda — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að brydda
supine (sagnbót)		bryddað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bryddandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég brydda	við bryddum	present (nútíð)	ég bryddi	við bryddum
	þú bryddar	þið bryddið		þú bryddir	þið bryddið
	hann, hún, það bryddar	þeir, þær, þau brydda		hann, hún, það bryddi	þeir, þær, þau bryddi
past (þátíð)	ég bryddaði	við brydduðum	past (þátíð)	ég bryddaði	við brydduðum
	þú bryddaðir	þið brydduðuð		þú bryddaðir	þið brydduðuð
	hann, hún, það bryddaði	þeir, þær, þau brydduðu		hann, hún, það bryddaði	þeir, þær, þau brydduðu
imperative (boðháttur)	brydda (þú)	bryddið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	bryddaðu	bryddiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bryddast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að bryddast
supine (sagnbót)		bryddast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bryddandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bryddast	við bryddumst	present (nútíð)	ég bryddist	við bryddumst
	þú bryddast	þið bryddist		þú bryddist	þið bryddist
	hann, hún, það bryddast	þeir, þær, þau bryddast		hann, hún, það bryddist	þeir, þær, þau bryddist
past (þátíð)	ég bryddaðist	við brydduðumst	past (þátíð)	ég bryddaðist	við brydduðumst
	þú bryddaðist	þið brydduðust		þú bryddaðist	þið brydduðust
	hann, hún, það bryddaðist	þeir, þær, þau brydduðust		hann, hún, það bryddaðist	þeir, þær, þau brydduðust
imperative (boðháttur)	bryddast (þú)	bryddist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	bryddastu	bryddisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bryddaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bryddaður	brydduð	bryddað		bryddaðir	bryddaðar	brydduð
accusative (þolfall)	bryddaðan	bryddaða	bryddað		bryddaða	bryddaðar	brydduð
dative (þágufall)	brydduðum	bryddaðri	brydduðu		brydduðum	brydduðum	brydduðum
genitive (eignarfall)	bryddaðs	bryddaðrar	bryddaðs		bryddaðra	bryddaðra	bryddaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bryddaði	bryddaða	bryddaða		brydduðu	brydduðu	brydduðu
accusative (þolfall)	bryddaða	brydduðu	bryddaða		brydduðu	brydduðu	brydduðu
dative (þágufall)	bryddaða	brydduðu	bryddaða		brydduðu	brydduðu	brydduðu
genitive (eignarfall)	bryddaða	brydduðu	bryddaða		brydduðu	brydduðu	brydduðu

Derived terms

• brydding (“hem, border, lining”)
• bryddur (“hemmed, lined”)

Related terms

• broddur (“point, spike”)

Swedish

Adjective

brydda

1. inflection of brydd:
   1. definite singular
   2. plural