biegacz

Polish

Etymology

From biegać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbjɛ.ɡat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɡat͡ʂ
• Syllabification: bie‧gacz

Noun

biegacz m pers (female equivalent biegaczka)

1. runner (athlete)

   biegacz długodystansowy ― a long-distance runner

   biegacz narciarski ― a cross-country skier

   biegacz przełajowy ― a trail runner

2. (obsolete) messenger

   Synonym: goniec

Declension

Declension of biegacz

	singular	plural
nominative	biegacz	biegacze
genitive	biegacza	biegaczy
dative	biegaczowi	biegaczom
accusative	biegacza	biegaczy
instrumental	biegaczem	biegaczami
locative	biegaczu	biegaczach
vocative	biegaczu	biegacze

Noun

biegacz m inan

1. tumbleweed

Declension

Declension of biegacz

	singular	plural
nominative	biegacz	biegacze
genitive	biegacza	biegaczy
dative	biegaczowi	biegaczom
accusative	biegacz	biegacze
instrumental	biegaczem	biegaczami
locative	biegaczu	biegaczach
vocative	biegaczu	biegacze

Noun

biegacz m animal

1. A beetle of the genus Carabus

Declension

Declension of biegacz

	singular	plural
nominative	biegacz	biegacze
genitive	biegacza	biegaczy
dative	biegaczowi	biegaczom
accusative	biegacza	biegacze
instrumental	biegaczem	biegaczami
locative	biegaczu	biegaczach
vocative	biegaczu	biegacze

Related terms

adjectives

• biegły
• biegnikowy
• biegowy
• biegunowy

 

adverbs

• biegle
• biegowo
• biegunowo

 

nouns

• bieg
• bieganina
• biegła
• biegłość
• biegły
• biegnik
• biegówka
• biegun
• biegunka
• biegunowość
• biegus

 

verbs

• biec impf, pobiec pf
• biegać impf

 

Further reading

• biegacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biegacz in Polish dictionaries at PWN