bezinnen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch besinnen. Equivalent to be- +‎ zinnen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈzɪnə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧zin‧nen
• Rhymes: -ɪnən

Verb

bezinnen

1. (intransitive) to reflect (i.e. think about)

   Na een drukke week wil ik graag even bezinnen en nadenken over wat ik heb bereikt.

   After a busy week, I like to take a moment to reflect and think about what I have achieved.

2. (reflexive) to reconsider, to think carefully

   Hij heeft besloten zich te bezinnen op zijn carrièrekeuzes en eventueel een andere richting in te slaan.

   He has decided to reconsider his career choices and possibly take a different direction.

Inflection

Conjugation of bezinnen (strong class 3a, prefixed)
infinitive	bezinnen
past singular	bezon
past participle	bezonnen
infinitive	bezinnen
gerund	bezinnen n
	present tense	past tense
1st person singular	bezin	bezon
2nd person sing. (jij)	bezint	bezon
2nd person sing. (u)	bezint	bezon
2nd person sing. (gij)	bezint	bezont
3rd person singular	bezint	bezon
plural	bezinnen	bezonnen
subjunctive sing.1	bezinne	bezonne
subjunctive plur.1	bezinnen	bezonnen
imperative sing.	bezin
imperative plur.1	bezint
participles	bezinnend	bezonnen
1) Archaic.

Derived terms

• bezinning
• herbezinnen