bedaard

Dutch

Etymology

Past participle of bedaren (“to become calm, to calm down”).

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈdaːrt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧daard
• Rhymes: -aːrt

Adjective

bedaard (comparative bedaarder, superlative bedaardst)

1. serene, imperturbable
2. calm, level-headed

Inflection

Declension of bedaard
uninflected	bedaard
inflected	bedaarde
comparative	bedaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		bedaard	bedaarder	het bedaardst het bedaardste
indefinite	m./f. sing.	bedaarde	bedaardere	bedaardste
	n. sing.	bedaard	bedaarder	bedaardste
	plural	bedaarde	bedaardere	bedaardste
definite		bedaarde	bedaardere	bedaardste
partitive		bedaards	bedaarders	—

Derived terms

• bedaardheid

Descendants

• → Papiamentu: bedar, bedaru, bedaard
• → Sranan Tongo: bedarde

Adverb

bedaard

1. serenely
2. calmly

Participle

bedaard

1. past participle of bedaren

Inflection

Declension of bedaard
uninflected	bedaard
inflected	bedaarde
		positive
predicative/adverbial		bedaard
indefinite	m./f. sing.	bedaarde
	n. sing.	bedaard
	plural	bedaarde
definite		bedaarde
partitive		bedaards

Anagrams

• braadde